Πως νιώθετε όταν εμφανίζεστε μπροστά το κοινό και ζητωκραυγάζει; Έχετε άγχος;
Βέβαια. Έχω άγχος, αυτό που λέμε στρες, αυτό που λέμε τρακ, τα έχω όλα μου τα χρόνια από τότε που εργάζομαι σε αυτήν την εργασία. Ίσως με τον καιρό θα έλεγε κανείς ότι μπορεί λίγο να μειώνεται, αλλά ποτέ δεν εξαφανίζεται.
Τι επιδιώκετε να προσφέρετε στον κόσμο, που παρακολουθεί τις συναυλίες σας;
Καταρχάς, πάντα το κάνω αυτό, εδώ και σχεδόν 30 χρόνια, να παρουσιάσω 1 – 2 καινούρια μου τραγούδια. Αυτό το θέλω, το έχω ανάγκη. Θέλω να δω την ανταπόκριση του κόσμου. Να δω πως υποδέχεται ο κόσμος, τα νέα τραγούδια. Αυτή είναι η μόνη αληθινή εκτίμηση. Εκτός από τους ανθρώπους που εμπιστεύεσαι, είναι ο κόσμος που σε βλέπει και που από την αντίδρασή του καταλαβαίνεις την αξία αυτού που έφτιαξες. Ξέρετε τα καινούρια τραγούδια όταν είσαι και στον πυρετό της δημιουργίας, δεν καταλαβαίνεις πολλές φορές αν είναι ωραία ή όχι, αν αρέσουν ή όχι. Αρέσουν σε σένα, αλλά δεν ξέρεις αν αρέσουν στους άλλους. Είναι λοιπόν οι συναυλίες, μια δοκιμή.
Επίσης, κάτι άλλο που επιδιώκω με τον κόσμο, είναι να καταφέρω να τον κάνω να τραγουδήσει και να συμμετέχει. Αυτό δεν το κάνω με βία, αυτό ή θα έρθει ή όχι και συνήθως έρχεται γιατί τα κομμάτια που παίζω είναι από τα κομμάτια που αγαπάει ένα πολύ μεγάλο ποσοστό του κόσμου, οπότε όλο αυτό έρχεται λίγο αβίαστα και το θεωρώ απαραίτητο.
Τι είναι αυτό που εσείς εισπράττετε, αυτό που εσείς αποκομίζετε από τις συναυλίες σας;
Εγώ εισπράττω τη χαρά της επικοινωνίας, τη χαρά της δημιουργίας η οποία βρίσκει πρόσφορο έδαφος στο κοινό για να χαρεί, να συγκινηθεί και γιατί όχι φέτος σε μια συναυλία συνέβη μια κυρία σηκώθηκε και χόρεψε και πραγματικά μου άρεσε πολύ, γιατί αυτές είναι λίγο – πολύ οι επιδιώξεις του καλλιτέχνη όταν είναι επάνω στη σκηνή.
Ποιο ή ποια τραγούδια, συμπεριλαμβάνετε σχεδόν πάντα και γιατί, στο ρεπερτόριο των συναυλιών σας;
Κοιτάξτε, πάντα 4 – 5 κομμάτια που ξέρω ότι αγαπάει ο κόσμος. Το φεύγω, η φωτοβολίδα, το ζηλεύει η νύχτα, το αχ να σε βρω, τα τραγούδια μου τα αμερικάνικα, το παραμύθι, το για που το ‘βαλες καρδιά μου, είναι κάποια τραγούδια τα οποία δε μπορώ να μη τα συμπεριλάβω στο πρόγραμμά μου και για μένα αλλά και για τον κόσμο, η αλήθεια είναι. Ξέρετε, μερικές φορές μπορεί κάποια τραγούδια, εσύ που τα έγραψες να μη σου κάνουν τόση εντύπωση και να σε βοηθήσει να τα αγαπήσεις ο κόσμος. Εμένα πραγματικά, κάποια τραγούδια ο κόσμος με οδήγησε στο να τα αγαπήσω, γιατί δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο αγαπημένα είναι στο κοινό.
Μοιραστείτε μαζί μας μια σκηνή από συναυλία σας που έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη σας.
Θυμάμαι συναυλίες μου σε κάποια ιδιαίτερα μέρη που πραγματικά με συγκίνησαν, όπως στο χώρο μιας βυζαντινής εκκλησίας ή εδώ στον ιερό χώρο του σχολείου. Αυτές τις συναυλίες δεν τις ξεχνάς ποτέ, λόγω χώρου και βέβαια βοηθάει και ο κόσμος, ώστε η συναυλία να χαραχτεί στη μνήμη σου και να μη ξεχαστεί. Είναι μια διαδικασία αμφίδρομη, μιας και η συναυλία γίνεται με δύο συντελεστές που πρέπει και οι δύο να έχουν ενεργή συμμετοχή, τόσο ο καλλιτέχνης, όσο και ο κόσμος. Και φυσικά ο καλλιτέχνης δεν είναι πάνω στη σκηνή για να πιέσει το κοινό, το οποίο μπορεί κάποιες φορές να μην εκφραστεί και απλά να παρακολουθεί. Και αυτό το κοινό το σέβομαι.
Θυμάστε την πρώτη σας συναυλία;
Μα δε ξεχνιέται! Ήταν το 1993 σε ένα κλειστό θέατρο αν και καλοκαίρι, στο θέατρο Πόρτα, στη λεωφόρο Μεσογείων. Είχε προηγηθεί η κυκλοφορία του δίσκου μου 2-3 μήνες πριν, και κάποιοι άνθρωποι ήξεραν τα κομμάτια και πραγματικά, δεν το πίστευα! Ήξεραν τα τραγούδια μου και τραγουδούσαν μαζί μου! Αυτό δεν το ξεχνάω!
Αν και ο covid δεν μας επιτρέπει να θέτουμε μακρινούς στόχους, ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Επιθυμία μου είναι αυτήν την καλοκαιρινή συναυλία, να την κάνω δίσκο, γιατί μου αρέσει πάρα πολύ η συνεργασία μου με τα παιδιά και την Σουσάνα Τρυφιάτη και θα ήθελα κάποια στιγμή να την ηχογραφήσουμε και να την κάνω δίσκο, αφού συμπεριλάβω και 2-3 καινούρια τραγούδια. Αυτό ίσως γίνει μέσα στο φθινόπωρο.
Τώρα το άλλο που έχω βάλει στόχο να υλοποιήσω, είναι τα Χριστούγεννα, να βγάλω έναν παιδικό δίσκο, ο οποίος είναι έτοιμος.
Καλλιτέχνες; Θα θέλατε να κάνουμε κάποια αναφορά σε εκείνους που έχουν στην καρδιά σας ξεχωριστή θέση;
Στα 30 μου χρόνια καλλιτεχνικής πορείας, έχω κάνει κάμποσες συνεργασίες και όλες τους ήταν υπέροχες. Νομίζω ότι από άλλους συναδέλφους είμαι περισσότερο συνεργατικός. Με κάποιους καλλιτέχνες είχαμε μάλιστα πολύ καλή συνεργασία, όπως με τη Λιζέτα Καλημέρη, τον Μανώλη Λιδάκη και τη Μελίνα Κανά και δουλέψαμε πολύ καλά.
