Ο συγγραφέας Κυριάκος Αθανασιάδης, ένα μικρό βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, στο βιβλίο του «Αγκάθια και πικραλίδες» μας παρουσιάζει με όμορφο και συνάμα φιλικό και συγκινητικό τρόπο, την εμπειρία μιας γυναίκας – περιθάλπων, η οποία φροντίζει μια κυρία, που πάσχει από άνοια.
Μέσα από τις ιστορίες που εξιστορεί η Αλβανίδα στην καταγωγή γυναίκα, στην μεγαλύτερης ηλικίας κα Θέα, προσπαθεί να προσεγγίσει την τελευταία, να την αφυπνίσει και να την τροφοδοτεί συνεχώς με τροφή για σκέψη, με έναν ανθρώπινο και σεβάσμιο τρόπο έναντι της κατάστασής της.
Η κα Θέα, φιλόλογος σε σύνταξη, πάσχουσα από Αλτσχάιμερ ή άνοια δεν έχει καμία σημασία η ονομασία της ασθένειας της, βρίσκεται κλεισμένη στον εαυτό της, ανίκανη να αντιδράσει, να αυτοσυντηρηθεί, να μιλήσει, αναζητώντας στα σκοτάδια του μυαλού της, τρόπους διαφυγής που θα την επαναφέρουν έστω και πρόσκαιρα στην πραγματική ζωή.
Η γυναίκα– περιθάλπων που διαθέτει μια άπλετη ομορφιά ψυχής, ξεδιπλώνει μπροστά στην πάσχουσα, την άλλοτε δυστυχισμένη και άλλοτε χαρούμενη ζωή της, αναζητά τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης και της παρέχει αβίαστα και απλόχερα τις υπηρεσίες της. Την φροντίζει, την αγαπά αληθινά, την περιθάλπει με υπομονή, αξιοπρέπεια, ευγένεια και καλοσύνη και νοιάζεται όσο κανένας, να της προσφέρει όμορφες και μικρές καθημερινές στιγμές ευτυχίας.
Αναζητά τρόπους αντιμετώπισης, ενημερώνεται διακαώς για τα στάδια της αρρώστιας και τα σημάδια που πολλές φορές κρύβονται επιδεικτικά, ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει έγκαιρα και αποτελεσματικά σε κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται και να είναι σε θέση να προστατεύσει την αγαπημένη της κα Θέα από οτιδήποτε απρόσμενο γεγονός τους συμβεί.
Τι είναι ο άνθρωπος;
Μια χούφτα ιστορίες που τον χαρακτηρίζουν και του προσδίδουν ταυτότητα.
Γι’ αυτό και η γυναίκα – περιθάλπων ακούραστα μιλάει και περιγράφει τα γεγονότα της ζωή της, γεγονότα που αφορούν την ίδια, τα παιδιά της, τις παιδικές της αναμνήσεις, τον βάναυσο και μέθυσο σύζυγο της, τους τραγικούς θανάτους που χρωμάτισαν με γκρίζο τα όνειρά της, το αβέβαιο μέλλον που έπρεπε να αντιμετωπίσει, τα περασμένα βάσανα, τις δυστυχίες, τις κακουχίες, τη φτώχεια, τη λησμονιά, τη νοσταλγία και την υπομονή που έπρεπε να δείξει για κάθε δυσκολία που ξεπηδούσε στη ζωή της, προσπαθώντας να αφυπνίσει τη γυναίκα που παλεύει να κρατηθεί στην πραγματική ζωή.
Οι δυο γυναίκες, άρρηκτα συνδεδεμένες με δυνατούς δεσμούς που ίσως να μην κατανοούν το μέγεθός τους, προσπαθούν να συνυπάρξουν αρμονικά, να διασκεδάσουν όσο μπορούν και να αφήσουν τη ζωή, να γράψει τις κοινές τους αναμνήσεις. Νιώθουν, καταλαβαίνουν, γνωρίζονται, στιγμές – στιγμές θυμούνται, πονούν, μελαγχολούν αλλά δεν μπορούν πάντα να εκφράσουν όλα όσα νιώθουν.
Το σθένος, η πίστη, η θέληση και η εφευρετικότητα αυτής της γυναίκας που περιθάλπει ένα άρρωστο άτομο, είναι παράδειγμα προς μίμηση. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό το ενδιαφέρον της να μάθει όσα περισσότερα μπορεί για αυτήν την άχαρη και αδίστακτη ασθένεια που αγκαλιάζει το μυαλό και σβήνει δίχως έλεος τις αναμνήσεις, τα πρόσωπα και όλα όσα μας δένουν με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον και να συνδράμει με σθένος, παρέχοντάς της μια ποιοτική και αξιοπρεπή ζωή.
Από κάθε βιβλίο που διαβάζω, απομονώνω μια φράση, να τη μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο «αγκάθια και πικραλίδες», επέλεξα την παρακάτω:
«Η ζωή είναι ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι που για τον πιο πολύ κόσμο γίνεται μέσα σε μια βαθιά, σκοτεινή θάλασσα με καταιγίδα».
Προτείνω το βιβλίο σε όλους όσους διαθέτουν ευαίσθητες χορδές, σε όσους φροντίζουν ηλικιωμένους ανθρώπους και σε όλους όσους πάλεψαν και παλεύουν για ένα καλύτερο αύριο.
Ο Κυριάκος Αθανασιάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1963. Είναι συγγραφέας, επιμελητής εκδόσεων, αναγνώστης σε εκδοτικούς οίκους και συνιδρυτής του πολιτιστικού-πολιτικού σάιτ και διαδικτυακού ραδιοφώνου Αμάγκι (www.amagi.gr). Πλέον είναι full time writer, και χαίρεται για αυτό. Έχει γράψει μυθιστορήματα, διηγήματα και πεζογραφήματα για εφήβους και για νέους και έχει συνεργαστεί με αρκετούς εκδοτικούς οίκους.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις bell.
