Η εβδομάδα που πέρασε, όπως κάθε εβδομάδα, όπως κάθε ημέρα κρύβει ιστορίες, επετείους, σημαντικές στιγμές που χάραξαν τις συγκεκριμένες ημερομηνίες. Τυχαία διαλέγω την 29 Απριλίου και από τα πολλά που σημάδεψαν την εν λόγω ημερομηνία,στέκομαι στη γυναίκα θρύλο μιας άλλης εποχής. Την Ιωάννα της Λωραίνης.
Το 1429, στις 29 Απριλίου φθάνει στην Ορλεάνη η Ιωάννα της Λωραίνηςγια να την ελευθερώσει από την πολιορκία των Άγγλων.
Ιστορική μορφή που άφησε το στίγμα της σε ανδροκρατούμενους χώρους όπως ο στίβος της μάχης με πολλά επίθετα να σκιαγραφούν την μορφή της. Θαρραλέα, αιρετική, φανατική, ιδεαλίστρια, ρομαντική.
Γαλλίδα στην καταγωγή, μεγαλώνει χωρίς την παραμικρή μόρφωση και στα 12 της ισχυρίζεται ότι αποτελεί την εκλεκτή του Θεού η οποία επιλέγεται για να σώσει την Γαλλία από τους Άγγλους.
Καταφέρνει να διεκδικήσει στρατό, από το διάδοχο του θρόνου Κάρολο, αν και πρέπει να αναφερθεί ότι στην αρχή δεν την έπαιρνε κανείς στα σοβαρά. Στη συνέχεια απαλλάσσεται από τα μακριά μαλλιά και τα γυναικεία ρούχα της και ηγείται δικού της στρατεύματος στον Εκατονταετή πόλεμο στα Γαλλικά εδάφη σε ηλικία μόλις 19 ετών. Στις 29 Απριλίου του 1429, καταφέρνει την πολυπόθητη νίκη κατά των Άγγλων και αποκτά τη θρυλική της πλέον φήμη. Λέγεται ότι η φήμη της που προηγούνταν της ιδίας, ήταν τόσο τρομακτική που ο εχθρός στο άκουσμά της λιποτακτούσε της μάχης.
Η ζωή της τελειώνει μόλις 5 έτη αργότερα, στα 24 της με την κατηγορία της αυταπάρνησης των γυναικείων ενδυμάτων, κάτι το οποίο αυτήν την εποχή θεωρείτο έγκλημα ενάντια στο Θεό.
Δικάζεται και αποφασίζεται η καταδίκη της σε θάνατο καιόμενη στην πυρά. Ο βασιλιάς Κάρολος ο οποίος πλέον να βρίσκεται στο θρόνο (χάρη στην υποφαινόμενη), δεν έκανε καμία προσπάθεια να τη σώσει…
Το 1456 σε επανεξέταση της υπόθεσής της το δικαστήριο την κρίνει αθώα. Τέλος, τον 19ο αιώνα ανακηρύσσεται οσία και λίγα χρόνια αργότερα Αγία της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Μέσα σε λίγες γραμμές αυτή είναι η ιστορία της Ιωάνναςτης Λωραίνης και οι περισσότεροι αυτά έχουμε στη μνήμη μας.
Αν εμβαθύνουμε λίγο θα αντιληφθούμε ότι, το θάρρος αυτής της γυναίκας και η εσωτερική της δύναμη να πάει ενάντια στο κατεστημένο και στις ντιρεκτίβες της εποχής αλλά και η δίψα για την εκπλήρωση των ιδεών της που λόγω του φύλου της θα έπρεπε να μείνουν καταχωνιασμένες μονάχα στη ψυχή της, αποτελεί 4 αιώνες τώρα και θα συνεχίσει, παράδειγμα προς μίμηση, όχι μονάχα για τις γυναίκες.
Στα μάτια πολλών, κατόρθωσε να ακολουθήσει το όραμά της (αν και κάποιοι ισχυρίζονται ότι ήταν θέλημα Θεού), να αψηφήσει θεσμούς, να εναντιωθεί σε ήθη, να πολεμήσει ισάξια με τους υπόλοιπους μαχητές, να υπερασπιστεί την πατρίδα της και τα ιδανικά της και να κατορθώσει να ανέβει κοινωνικά χωρίς να το επιδιώξει.
Ας μη κρυβόμαστε όμως. Η διαφορετικότητα και η κοινωνική καταξίωση ακόμα και στις μέρες μας ενοχλεί. Η Ιωάννα της Λωραίνης παρά τα όσα προσέφερε, για πολλούς ενδόμυχα αποτελούσε κίνδυνο και έπρεπε με συνοπτικές διαδικασίες να σβηστεί από το χάρτη, όπως και έγινε.
Ευτυχώς όμως για τις γενιές που ακολούθησαν που η ιστορία κάποιων ανθρώπων γράφεται μετά θάνατον. Πόσοι και πόσοι απέκτησαν φήμη, δόξα και τιμή μετά το πέρασμά τους από τη ζωή; Μακρύς ο κατάλογός τους.
Τέτοιες προσωπικότητες, αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για όλους μα πιο πολύ για τους νέους. Βοηθούν στη διάπλαση χαρακτήρων και μπορούν να δώσουν ώθηση σε εκείνους που νιώθουν αδύναμοι και ανήμποροι να προχωρήσουν, αρκεί να το πιστέψουν.
Οι ιστορίες τέτοιων ανθρώπων που κατάφεραν στους αιώνες να γίνουν θρύλοι, βοηθούν στη διάπλαση χαρακτήρων, στον οραματισμό ενός κόσμου βασισμένου σε ιδανικά, σε κοινωνική ισότητα, στον ανθρωπισμό, στην αλληλεγγύη, σε καθολική πάταξη παντός είδους καταναγκασμού και απαλλαγμένου από καθοδηγήσεις, στερεότυπα, καθωσπρεπισμούς, παρωχημένες ιδέες και στείρες αξίες.
Κατερίνα Σιδέρη
